Oda do karafki

Twe szkło jest rżnięte jak miłość

Twój kształt jak biodra kochanki

Rozkosz mi daje twa lekkość

Gdy cię nachylam do szklanki

Tyś jest jak uśmiech dzieciny

Co skacze w dłonie ojcowskie

Bez żalu, pytania czy winy

Oddalasz gorycz i troskę

Tyś jak słoneczny promień

Co dom rodzinny rozświetla

Za płynny bursztyn i płomień

Dzięki ci składa poeta

Twe szkło jest piękne jak nagość

Twój kształt potężny jak tanki

Rozkosz mi daje twa lekkość

Gdy cię nachylam do szklanki